Jak korzystać z ekspozycji w aparacie

Aby nauczyć się, jak tworzyć wyraźne, przyciągające wzrok piękno za pomocą aparatu z ustawieniami półautomatycznymi lub ręcznymi, musisz zrozumieć podstawy procesu fotografowania. Główną troską dobrego fotografa jest wybór właściwej ekspozycji, w przeciwnym razie piękne zdjęcia nie będą działać. Trzy powiązane ze sobą parametry ekspozycji w rękach wykwalifikowanego fotografa zamieniają się w skuteczne narzędzia artystyczne.

Jaka jest ekspozycja

Pojęcie ekspozycji w kamerze oznacza ilość światła padającego na delikatny element (matrycę) w momencie fotografowania. Jasność i jasność obiektów na zdjęciu zależy od prawidłowo ustawionych wartości parametrów fotografowania.

Jeśli światło na matrycy jest niewystarczające, zdjęcie jest przyciemnione. W tym przypadku mówią, że ekspozycja została wybrana jako mała. Przeciwnie, przy dużej ilości strumienia świetlnego obraz jest bardzo jasny. Następnie mówią o wyborze nieracjonalnie wielkiej wartości. W obu przypadkach na obrazach nie ma półtonów, cierpi na tym jakość tych zdjęć.

Nowoczesny cyfrowy sprzęt fotograficzny jest wyposażony w wiele trybów automatycznych i ręczna regulacja ekspozycji. Dla początkujących użytkowników ważne jest, aby zrozumieć zasady ręcznej regulacji, nauczyć się korzystać z histogramu, co wyjaśnia, jak równomiernie światło jest rozprowadzane po kadrze.

Połączenie parametrów

Parametry fotografowania w aparacie są regulowane w trzech współzależnych kierunkach: przysłona, szybkość migawki i czułość (ISO). Ważne jest, aby fotograf zrozumiał wzajemne powiązanie tych wartości ustawionych w aparacie, ich wpływ na siebie.

1. Przysłona jest mechanicznie regulowaną „źrenicą” obiektywu i odpowiada za intensywność światła. Poprzez inną wartość tego parametru można zmienić intensywność strumienia światła padającego na matrycę kamery.
2. Ekspozycja charakteryzuje przedział czasowy wpływu światła na matrycę przy otwartej migawce. Obraz jest jaśniejszy przy dłuższych czasach otwarcia migawki.
3. Wartość ISO określa stopień podatności elementów matrycy na światło.

Graficznie relacja tych parametrów jest przedstawiona jako trójkąt.

W większości modeli nowoczesnych aparatów cyfrowych są tryb ekspozycji programu. Gdy ekspozycja naświetlona automatycznie nie jest satysfakcjonująca (ramka jest nieco przyciemniona przez widok użytkownika lub, przeciwnie, nieco jaśniejsza), można dokonać kompensacji ekspozycji. Histogram ramki pomoże ci zrozumieć, w którym kierunku skorygować.

Wykorzystanie histogramu do oceny ekspozycji

Histogram jest graficznym przedstawieniem dynamicznego zakresu rozkładu światła w ramce. Wykres odzwierciedla poziomy jasności i kontrastu obrazu.

Oś pozioma wykresu odzwierciedla płynne przejścia tonalne od ciemnych do jasnych szczegółów. Pionowa reprezentuje ilościową charakterystykę danego tonu. Histogram jest odczytywany od lewej do prawej. Rozmiar i kształt wykresu określa kontrast ramki, właściwy wybór ekspozycji.

Podajemy przykłady wykresów bez półtonów.

1. Wykres słupkowy z dużą ilością ciemnych pikseli po lewej stronie.Brakuje pików jasnych tonów po prawej stronie. Wykres odzwierciedla niedoświetlenie ramki.
   
2. Histogram jest wyśrodkowany po prawej stronie w obszarze jasnych pikseli. Po lewej stronie nie ma szczytów ciemnych tonów. Wykres odzwierciedla prześwietlenie ramki.
   

Ekspozycję wykonuje się, przesuwając suwak regulacji do 0.

To ważne! Mechanizm wdrażania tego procesu w różnych modelach może się różnić, dlatego pożądane jest przestudiowanie instrukcji dla konkretnego modelu.

Skala ekspozycji i odbiór bracketingu zdjęć

Aby skutecznie korzystać z lustrzanki, ważne jest zrozumienie takich pojęć, jak skala i bracketing ekspozycji. Skala ekspozycji jest używana we wszystkich modelach sprzętu fotograficznego z obsługą półautomatycznej i ręcznej regulacji parametrów fotografowania. Jest to ten sam suwak, który pokazuje poziom dostosowania. Rozważany jest optymalny poziom wartość zero.

Oszczędność czasu na wybór optymalnych parametrów fotografowania można osiągnąć za pomocą bracketingu.

Istota metody polega na sekwencyjnym fotografowaniu kilku klatek (od 3 i więcej) z różnymi wartościami ekspozycji. Wykonuje się serię zdjęć z zerową korektą ekspozycji i symetrycznymi wartościami na skali w kierunku dodatnim i ujemnym. Bardziej udane zdjęcia strzelca mogą wybrać później.

Odbiór jest istotny podczas fotografowania w warunkach słabego oświetlenia, gdy trudno jest wybrać optymalne parametry fotografowania. Profesjonalne kamery, lustrzanki klasy premium, są zazwyczaj wyposażone w funkcję bracketingu ręcznej ekspozycji. Technologia cyfrowa klasy budżetowej ma wbudowany tryb AEB, umożliwiając wykonanie serii zdjęć z danym krokiem korekcji za jednym naciśnięciem przycisku startu migawki.

Mechanizm pomiaru ekspozycji

Pomiar odbywa się na jednym z trzech algorytmów.

1. CałkaJest to również pomiar macierzy parametrów w całej macierzy, a dane są uśredniane. Wartości przysłony i czasy otwarcia migawki ustawione przez program są średnimi parametrami arytmetycznymi.
2. Pomiar punktowy wytwarzane na małym obszarze w środku kadru, a oświetlenie na krawędziach matrycy nie wpływa na obliczoną aperturę i szybkość migawki.
3. Średnia ważona określa parametry ekspozycji zgodnie z zasadą ważoną: największy wpływ na obliczenia mają centralne i pobliskie punkty do środka ramy.

Dla każdego mechanizmu pomiaru wielkości ekspozycji używana jest jego własna ikona.

Aby ręcznie ustawić parę ekspozycji, ważne jest zrozumienie wartości EV w aparacie. Daleko od wszystkich wie, co kryje się za skrótem EV. Skrót oznacza „wartość ekspozycji”, która jest tłumaczona na język rosyjski „Wartość ekspozycji». Pojęcie „wartości ekspozycji” definiuje oświetlenie, zgodnie z którym ekspozycja jest ustawiona. Dla każdej wartości czułości matrycy zalecana jest inna wartość EV (wartość zależy od warunków fotografowania). W instrukcjach i literaturze przedmiotu można znaleźć tabelę zalecanych wartości EV. Po zrozumieniu relacji parametrów ekspozycji właściciel aparatu cyfrowego będzie mógł kreatywnie podejść do procesu fotografowania.